Z489
- zatzala (a&ålaa) d-dfallasa. zalzala (zå&alåa) d-daririta.
- zalzalo (za&aloo, ff.) zaro abu, musamman harshe, d-d zazzalo.
- zam (zam, b-fi.) (i) kalma mai nuna abu. (ii) cikakkiyar lafiya; mis: yana nan— ; watau latiya kalau.
- zama (zama, e, f.) kasance, mis: magana ta gaskiya, d-dko zamana ko zamanto zaama (zaama) d-dzamiya.
- zama (zamaa, sn., nj.) kasancewa zaune, watau kishiyar tsayuwa. zama (zåmaa) d-dgama. zama (zaamåa) d-dsa'a. cama (zåamaa fi.)yi wa mutum wayo.
- zamana (zünana) d-dzama.
- zamananci (zaamanancii, sn., nj.) halayen yaran zamani.
- zamanawa (zaamanaawaa,jam.) {{syn|bazamane. zaman (faki (zaman daakl) d-dburganci.
- zamani (zaamånii, sn., nj., jam., zåamåanai ko zaamunåa) (i) yayi ko lokaci. (ii) lokacin da ake ciki ko mai ci. zamano (zamanoo) d-dzama.
- zaman-rakuma (zaman-raafumåa, sn., nj.) mutum ya zauna a kan dugadugansa musamman wajen sallah.
- zamantakayya (zåmåatåkayyåa, sn., mc.) zaman tare wanda kan jawo shakuwa da juna, dd zamantakewa.
- zamantarori (zåmåntaroori, sn., nj.)jan-algarif, d-d zumuntarori.
- zamanto (amantoo) d-d kasance.
- zaman-'yan-sarki (z.aman-'yan-sarkil) d-d har& zamarke sn., nj.)wani irin tsiro mai Bayi da 'ya'ya kamar na ufasa; ana yin tankarjinka da shi.
- zama-zama (zaamå-zaama) d-d wani lokaci.
- zamba (zåmba, m, mc.,jam., zåmbåce-zåmbåce) yi wa mutum ha'inci ko cuta. zambace (zåmbåcæ) {{syn|zambata. zambaci (zåmbåcl) {{syn|zambata.
- zambada (zambåå4 E) zuba abu da yawa, d-d Æumbuda. (ii) tsala musamman bulala da garfi zambagi (zåmbaagil) d-dkeken kudi, zambar (zambål) dd dubu.
- zambarma (zambarmå, sn., mc.)aikata abu um kafin a ba da umami don tsananin doki, d-dzambur.
- zambata (zåmba4 ce, ci, fi) ha'inta ko cuci ko yaudara zambo (zåmboo, sn., nj.) kaga wa mutum magana wadda za ta muzanta shi ta ɓata masa suna ba tare da bayyana wanda ake yi wa ba; maroka sun fi yin haka a cikin waka.
- zambu (zåmbuu, nj.)wani irin abinci na Nufawa wanda ake kunshewa a cikin ganye, d-dzaɓu.
- zambuna (zambunåa, sn., mc.) wata irin 'yar karamar ganga.
- zambur (zambur) d-dzambarma. zame (zamée) {{syn|z.ama zame (zaamée, fi.) (i) jan linzamin dokl da karfi wanda kan sa shi ya tirje. (ii) tsaym (in) zuke. (iv) gangare.
- Zamfara (Zåmfårå, sn., daga cikinjlhohin Nijenya a arewa wadda ta kynshi Gusau da Anka da Zurmi da Kaura-Namoda, ds Zamfarawa (Zamfaraawaa,jam.) dub/ B a zamfare. zamiya (zaanliyaa, sn., mc.)(i) tsayawar da doki mai sukuwa kan yi idan an ja l#ua.rni da karfi. (ii) cire kucfin da ake bi bashi daga cikin kucfin da za a biya wanda ake bi bashin. zamna (zamnåa) d-dzauna. zamo (zamoo) d-dzama. zam-zam (zam-zam, b-ff.)kalma mai nuna (fauruwar abu sosai, d-dtam-tam. zamzämce (zamzåmce) {{syn|zamzamta. zamzamci (zåmzåmcl) {{syn| zamzamta. zamzameme (zamzameem&) d-dzanzameme.
- zan (zån, har.)kalma mai nuna abin da mai magana zai yi nan gaba, mis: yanzu —je kasuwa zana (zaanå, e,o,u, fi.)(i) rubuta kojan tasawira. (ii) tsaga. (iii) rada; mis: an suna a gidansa zana (zaanaa, sn., mc., jam, zåanåkuu ko zåanåikuu) (ii) sakakkiyar kyara ko gamba ko tsaure wadda ake kariyar gida da ita. (ii) laya.r— wato layar ɓata ko baduhu. zana'ida (zånaa 'idåa) d-djana'iza. zanaiku (zåanåikuu, jam.) {{syn| zana. zanaku (zåanåkuu,jam.) {{syn|zana.
- zance (zancée, ff.) (i) hankalin mutum ta hanyar magana. (ii) {{syn|zanta.
- zance '(zåncee, sn., nj., jam., zantukåa ko zantuttukåa) (i) tacfl tsakanin mutum biyu ko fiye.
- zandagila (zandagiilaa) d-dtsinkinragi. zandala (zandalaa) d-dzandama.
- zandama (zandamaa, sif., mc.)(i) {{syn|zandami. dd azzakari babba.
- zandameme (zandameemée, sif., nj., mc., zandameemiyaajam, zandam-zåndåm) kalma mai siffanta tsananm tsayi, d-dzangami.
- zandamerniya (zandameemiyaa, sif., mc.) {{syn| zandameme.
- zandami (zandamii, sn., nj., mc., zandamaa jam., zandam-zåndåm) d-dzandameme.
- zandam-zandam (zandam-zåndåm, jam.) {{syn| zandameme ko zandami. zandan (zåndån) d-dzamdandan.
- zandandan (zåndåndån, b-Ü.) kalma mai nuna tsananin tsayi, d-dzandan ko zangangan.
- zane (zaanée, ff.) (i) {{syn|zana (ii) tsattsala wa wani bulala har ta bar alamu ajikinsa.
- zane (zåanee, sn., nj.) sura ko layuka da aka rubuta a kan takarda ko rairayi ko wani bango ko kwali.
- zane (zanée, sn., nj.,jam., zannåa ko zannuuwåa) kyalle mai fadi wanda mata kan (faura don kare
