- ... jefawa don sanin wanda ya fi rinjaye a takara
- zaɓe (ziaɓee) {{also|zaɓa. zaɓi (ziabl) {{also|zaɓa zaɓi (zaabii, sn., nj.)(i) dama ta (faukan wani abu ko abubuwa daga cikin wasu da yawa. (ii) ra'ayi ko dama ta zaɓar wani abu;
- zaɓu (zàabu) {{also|zaɓa.
- zaɓu (zàbuu) {{syn|zambu.
- zace (zàcee) {{also|zata.
- zace-zace (zàce-zàce, jam.) {{also|zato. zaci (zaacù) {{syn|zati. zaci (zàC1) {{also|zata.
- za(fo (zadòo, sn., nj., mc., zaŒùwaa jam., zaŒoozàŒòo) (i) kyakkyawan mutum ko abu mai tsawo. (ii) babbar katantanwa ta dodon k0(fi wadda yara kan yi wasan kocfl da ita.
- zaŒo-zaŒo (zadoo-zàdòo, jam.) {{also|zaŒo.
- zaŒuwa (zadùwaa, sn., mC.) {{also| za(fo.
- zaface (zaafàcee, fi.) baude.
- zafafa (zaafàfaa, fi.) (i) dora abu a kan wuta don ya yi zafi. (ii) matsawa.
- zafafa (zaafàafaa, jam.) {{also|zazzafa.
- zafafe (zàafàfee, sn., nj.) (fumame, musamman na tuwo.
- zafe (zafcèe) {{syn|zabce.
- zafi (zaafii, sn., nj.) (i) abin da wuta ko rana kan haifar, watau kishiyar sanyi. (ii) (fumi. (iii) hanzari ko kuzari. (iv) abu ya dami mutum a zuciya. (v) saurin fushi da yin facfa. (vi) tsananin ciwo.
- zafta (zaf?a) {{syn|zabta.
- zaga (zagaa, sn., mc.,jam., zagoogii) fika ta hakori
- zaga (zaagàa, e, i, o, fi.) (i) gewaya (ii) kunduma wa wani ashar; mis: ta zage shi
- zagadu (zàgàduu, sn., nj.) abin kiŒa na karan dawa. zagage (zagàagee, jam.) {{also|zagi. zagaigaita (zagaigàita) {{syn|kururuta. zagai-zagai (zàagài-zaagal) {{syn| gewai-gewai.
- zagantaka (zàgàntakàa, sn., mc.)kasancewarmutum ya zamo zagi.
- zaga-rafi (zàagà-ràafii, sn., nj.)wani frin tsiro da ake amfani da jijiyarsa wajen hada maganin wankin ciki.
- zagaraftu (zagaraf?uu, sn., nj.)(i) wata frin tafiya da dawaki kan yi, ita ba gudu ba, ba tafiya a hankali ba. (ii) gudu-gudu. (iii) {{syn|rishi. zagargar (zagargar) {{syn|tsirara.
- Zagari (zàagarii, sn., nj.) mutumin da ya gwanance wajen yi da mutane.
- Zagau (zàagau, sn., nj.)(i) wata irin cuta da ake kira bushiya. (ii) {{syn|gwaza.
- (zaagàyaa) {{syn|gewaye.
- zage (zàagee, sn., ty ja idan sarki ya yi hawa, Wanda ake wa Sirdi da kayan ado; ana tafiya da shi ne, ko da zagekzagi
- zagi (zaagii, sn., n mutum bakar magana j., jun., ko ɓacin zàage-zàage) iyayensafacfa wa zagi (zagii, sn., n mai shigewa gaban j.,jam., dokin zagàagee sarki idan ko zagaigai) an yi hawa(i) (ii) n doka; wani abu da mata kan tattare gashin
- zagiya (zaagiyaa, sn., tnc.) sassaɓa gindin kibiyava cikin kwari don tsananin cikarsa.
- zago (zagòo, sn., nj.,jam., zagunàa)mashin da ake sukan kado a ruwa da shi
- Zago (zagoo, sn., nj.)(i) wata irin katuwar gara (iiF n kas, watau yi wa mutum makarkashiya zago (zàagoo) {{syn|gagara. zago (zaagoo) {{also|zaga. zagogi (zagoogii,jam) {{also|zaga.
- zago-zago (zagoo-zàgòo, b-fi.) kalma mai nuna tsayin abu musamman haŒori
- zaguna (zaagunàa, jam) {{also|zage.
- zaguna (zagunà4jam.) {{also|zago.
- zagwadì (zàgwàûi, sn., nj.) {{syn|zagwaM.
- zagwa(fidì (zàgwàûû) {{syn|zagwadi. zagwan kas (zagwan kas) {{also|zago. zagwanye (zagwânyee) {{syn|ragwargwaje. Zaharatu (Zàhàratù) {{syn| Zara. zahira (zaahiraa, sn., mC.) {{also|zabiri. zahirai (zàahfrai,jam.) {{also|zahiri.
- zahiri (zaahfrii, sn., nj., mc., zaahiraa jan, zàahirai) hakika ko gaskiyar abu.
- zai (zâi, har., nj., mc., zaa tà,jam., zaa sù) wakilin suna mai taimaka wa fi'ili a aikin da za a yi nan gaba; mis: yi tafiya gobe, {{syn|za ya. zaiba (zaibàa, sn., mc.)wani farin karfe mai kyallida ake shafa wa karfe don ya kara haske. za'ida (zaa 'idàa, sn., mc)karin gishiri, {{syn|ziyada.
- Zainabu (Zinabù» sn., mC.) sunan yanka na mace, {{syn|Zainab.
- zaira (zafraa, sn., mC.) (faya daga bakaken Larabci mai sautin "z .
- zaiti (zaitii, sn., nj.)mai da ake samu daga wata irin bishiya da ake shafawa don yin maganin sanyi zaitun (zàitûn, sn., nj.) (i) wata irin bishiya wadda itacenta yake da kanshi. (ii) tasbahar da ake yi da itacen wannan bishiyar.
- zaizaya (zàizayàa, sn., mc.)zabtarewar da kasa kan yi a saboda tsananin kwararar ruwa. zaizaye (zaizàyee, raje. (ii) zaka (zaka) {{syn|zo.
- zagaya (zàagayàa) d-üraje. zaka (zâkaa) {{syn|zakka. zage (zaagèe, fi.)(i) {{also|zaga. (ii) {{syn|raje.
- Zage (zagèe, fi.)cire ko tube tufa dagajiki. (ii) ba da zakankau ake amfani (zàkankàu, da ita a msn., nj.)tokar kainuwa wadda himma ga yin wani abu.